Op zondag 20 november is het de laatste zondag van het kerkelijk jaar.
We gedenken gemeenteleden en anderen die in het afgelopen jaar gestorven zijn.
Op deze zondag kunnen we laten zien wat het betekent om gemeente van Jezus Christus te zijn door mee te leven met hen die een diep verdriet met zich meedragen.
Er worden geen grote woorden of gebaren van ons verwacht, het is voldoende dat we er zijn.
Voor de overledenen wordt een kaars aangestoken na het noemen van de naam en aan de nabestaanden wordt vanaf deze zondag een witte steen meegegeven met de naam van hun dierbare er op. Het symbool van de witte steen verwijst naar de tekst: ‘Wie overwint zal ik van het verborgen manna geven, en ook een wit steentje waarop een nieuwe naam staat die niemand kent, behalve degene die het ontvangt.’(Openbaring 2: 17).
De witte steen verwijst naar de duurzaamheid van het leven bij God en de nieuwe naam naar de voltooiing van het leven. Een leven, dat krachtiger is dan de dood.
(zie ook het volgende bericht)